Η σχέση του Γεωργίου Ν. Φαμέλη με το Μεταλλείο είναι ότι το γκρέιντερ κατέληξε στο  εργοτάξιο του πατέρα του, όταν έκλεισε το Μεταλλείο.

Δεν θυμάμαι ποτέ το γκρέιντερ (grader) να έχει μίζα. Ο σ’χωρεμένος ο πατέρας  σου είχε βαλθεί να του βάλει μίζα. Ήτανε με “ντεμί”. Είχε και μίζα κι έπαιρνε στην αρχή πολλές στροφές και μετά τράβαγες το “ντεμί” μ’ ένα λεβιέ μέσα. Το στουπί με τη φωτιά το θυμάσαι; Τέλος πάντων, μετά από τόσα χρόνια, πέθανε το grader. Σκούριασε. Δεν δούλευε πια… O Παναγιώτης εμένα με είχε από πίσω και μάζευα τις πέτρες. Πηγαίναμε και στρώναμε το δρόμο των Μεταλλείων εκείνο τον καιρό. Θυμάμαι που με είχε βάλει να το οδηγήσω στα ίσια.

[συνέντευξη-ηχογράφηση: Δ. Λοΐζου, 05-06-2017]