Η Παρασκευή-Βούλα Κουκά του Ιωάννη και της Καλλιόπης, χήρα Ιωάννου Παπουτσά, γεννήθηκε το 1946 στην Άνω Μερά της Μυκόνου. Είναι αδελφή εργαζομένων γυναικών στη Χειροδιαλογή.

Το 1959 δεν υπήρχαν ΙΧ αυτοκίνητα. Υπήρχαν μόνο δύο φορτηγά, του Γιάννη του Ζουγάνε και του Ζαννή του «Αντωναρά». Εγώ τότε πήγαινα Γυμνάσιο και μας μετέφεραν αυτά τα δύο αυτοκίνητα. Από την Άνω Μερά πηγαίναμε τότε μόνο δύο παιδιά στο Γυμνάσιο, το οποίο ήταν και ιδιωτικό εκείνα τα χρόνια. Θυμάμαι πάρα πολύ καλά την ευγένεια των εργατών, όταν μας έδιναν το χέρι ν’ ανέβουμε πίσω στην καρότσα και για να μας κατεβάσουνε στο Ηρώον, αφού δεν είχε συγκοινωνία από Άνω Μερά για Χώρα και χρησιμοποιούσαμε μόνο αυτά τα δύο φορτηγά. Ήτανε πάρα πολύ φιλόξενοι όλοι οι άνθρωποι που ήταν μέσα στα φορτηγά. Αυτά θυμάμαι για το 1959 και το 1960. Δούλευαν βέβαια και οι αδερφές μου στη Χειροδιαλογή, οι οποίες ήταν… «οι τρεις αδερφές», έτσι τις ήξεραν όλοι, εκείνη την εποχή! Ήταν η Μαρία η Κουκά, η Ελένη η Κουκά, και η Δήμητρα η Κουκά, οι οποίες ήταν και πάρα πολύ δυναμικές και εργατικές, και θυμάμαι που έλεγαν ότι τις έβαζαν να σηκώνουν τις πιο μεγάλες πέτρες όταν πέρναγε το Λουρί –έτσι το έλεγαν–, στα Πλυντήρια εκεί στο Μεταλλείο.

[συνέντευξη-βιντεοσκόπηση: Δ. Λοΐζου, 03-12-2016]